Hoe het allemaal begon…

… op de ASR Nereus– de mooiste roeivereniging van Nederland. Patrick zat in het bestuur en was belangrijk en Michelle was na de afroeiperiode lid gebleven. Hij was druk met gebouwzaken en zij niet echt met roeien. Maar de bar die trok haar wel. Vandaar de aanmelding voor de tapploeg.

Op donderdag 28 november 1996 was het moment van de eerste bardienst aangebroken. Vol goede moed en met bril van haar moeder (lang verhaal) werd het ene na het andere biertje getapt. Geen vuiltje aan de lucht tot een glas brak, met een bloedende hand tot gevolg. Q2 EJ stuurde haar naar de bestuurskamer waar bestuursgenoot Patrick, dokter in spé, er wel even een blik op zou werken. “Nu goed hooghouden en het achtergebleven glas zweert er wel uit,” was het advies. Juist. Oké. Daar zaten ze dan; hij druk, zij met haar hand omhoog…

Precies een week later . Hij Sinterklaas en ietwat aangeschoten. Zij bij de Sint op schoot.
Een paar uur later … Hij Sinterklaas zonder mijter maar met sombrero en megafoon en ‘incognito’, zij vond het allemaal wel grappig totdat…

Twee weken later – borrel op de ASR. Zij wachtend op een excuus. Hij de vermoorde onschuld.

Zaterdag 18 januari 1997 – Gala op het NIA

Hij met/zonder Marjolein Beerbaum. Ziek. Zij met Robert Vroege. Just friends. Na het gala naar de Sandy’s. Hij alleen. Zij met Jaap-Jan uit Groningen, zijn hele jaarclub en Robert. Patrick & Robert vonden elkaar. Sluitingstijd. Robert wilde met de taxi, zij sprong bij Patrick achterop.

En de rest laat zich raden.